Peninsula Banks/ Akaroa

Zondag 24 november 2013
Dag 33 Peninsula Banks, Akaroa

Pien is vanmorgen onze wake-up call. We doen rustig aan vandaag. Alvast een beetje afbouwen. Na het ontbijt halen we wat laatste boodschapjes bij de countdown. Dan rijden we richting Akaroa op schiereiland Peninsula Banks. Het is ongeveer 80 km rijden naar Akaroa. We hebben geen idee wat ons te wachten staat. Als we een km of 25 van de camping af zijn en we de bewoonde wereld verlaten wordt de omgeving al snel adembenemend mooi. Alweer!
Het is weer anders dan wat we tot nu toe gezien hebben. We nemen voor de laatste 25 km de scienic route ( mooie uitzicht route) Zo noemen ze dat hier, maar ze hebben niets anders. Alle routes zijn hier scienic routes.
Over de 80 km doen we ongeveer 2 uur. We nemen op de route afslag Okains Bay. Dat is een baai, waarvan men zegt dat deze geweldig mooi is. Daar gaan we even dus even een kijkje nemen. Het is zeker niet de mooiste wat ons betreft, maar Pien maakt het niks uit. Ze speelt lekker in het zand en we gaan met de voetjes in de zee. Het is bewolkt en daardoor niet warm. We blijven niet zo lang.
Op de parkeerplaats genieten we van de lunch. De meeuwen vreten ons de pastasalade bijna van het bord en het brood uit de hand. Jo kssst, kssst er op los tot ze op afstand blijven toekijken hoe wij ons eten wegwerken.
Als we de buik vol hebben rijden richting Akaroa. Dat blijkt een erg schattig plaatsje te zijn, waar de Franse vlag in de mast wappert. Dat heeft met de ontdekking van het schiereiland te maken, heel heel heel lang geleden. Dusssss....
We pakken direct maar even een terrasje voor een bakkie en genieten van de inmiddels doorgebroken zon en het uitzicht over Akaroa Harbour.
Dan wandelen we via de hoofdstraat naar de andere kant van het dorp om te pinnen. Ondertussen kijken we wat rond in de winkeltjes en bezichtigen we enkele passerende bijzondere exemplaren van de mensheid.
Dan ontdekken we een wijnproeverij. Die hadden we nog te goed. We lopen naar binnen...het blijkt een opgestelde woning van een stel op leeftijd te zijn. We lopen op hun verzoek naar de achtertuin en treffen daar een Duits stel die we eerder in Abel Tasman zijn tegen gekomen. Samen genieten we van een heerlijk wijntje ( Jackie niet teveel, die rijdt terug) en we kletsen onder andere over hun en onze reis. 16:45 uur schudden we handen en wensen we elkaar nog een goede reis.
We gaan op zoek naar een restaurantje aan het water en die vinden we. We doen ons tegoed aan een stukje lamsvlees met een soepje van groente in jus. Het smaakt prima, maar een bordje boerenkool met worst begint ons inmiddels ook wel aan te staan.
Na het diner tokkelen we rustig terug naar de camping waar we vanmorgen vertrokken zijn. We hebben geboekt voor de komende nachten. Een prima uitvalsbasis voor wat we nog willen doen deze laatste dagen. Al balen we verschrikkelijk dat het al bijna voorbij is. Het is hier zo mooi, relaxed, veilig en hele aardige mensen.

Nieuw Zeeland blijft verrassen!

7 weken leek zolang, maar het voelt als gisteren dat we om een uurtje of 04:00 uur 's nachts thuis Bengel een knuffel gaven en in de auto stapten voor een long trip. Aan de andere kant vinden we het ook fijn om iedereen over een dag of 9 weer te zien en te spreken. En weer lekker te knuffelen met Bengel of Tji-Tji zoals Pien zegt.

Vanavond alle kleren wassen voor Rarotonga. Is volgens de mevrouw van de wijnproeverij trouwens niet nodig. Het is er volgens haar zo warm dat we geen kleren nodig hebben.;-)
Morgen gaan we met de bus naar het centrum van Christchurch.