Queenstown/ jumpen/ raften

Woensdag 13 november 2013
Dag 22

Vannacht hebben we wel goed geslapen. Ergens rond 03:30 uur waren we wakker en konden we wat moeilijk weer in slaap komen. Zenuwen? Neeeee...
Vanmorgen 07:15 uur staat Jackie op. Jo probeert nog even te snoozen, maar Pien heeft andere plannen. Om 08:30 uur rijden we weg van de prachtige camping Moke Lake.
Jackie is vandaag als eerste aan de beurt.....Spannend! Wat gaat er eigenlijk gebeuren?
Eind jaren tachtig werd bungeejumpen op de kaart gezet. Dat is van grote hoogte naar beneden springen met een elastiek aan je enkels. Jackie heeft altijd geroepen: " Dat wil ik een keer doen, maar alleen van een brug en dan met het hoofd in het water komen!" Nou, laat nou de uitvinder van het jaren '80 bungeejumpen AJ Hackett zijn uit Nieuw Zeeland. Hier vlakbij Queenstown is de Kawarau Bridge met water. De eeste bungee plek ter wereld. Hahaha...het gaat vandaag gebeuren...Jackie gaat jumpen!

Jackie:
Om 09:30 uur zijn we bij het bungee centrum aan de Kawarau rivier. Ik schrijf me in en tik een mooi bedrag in dollars af. Ik word gewogen en krijg een nummer. Links op mijn hand staat met een dikke stift mijn gewicht en rechts mijn wachtnummer. Ik zal ongeveer een half uurtje moeten wachten en de man achter de balie zegt dat ik rustig even kan kijken hoe de anderen voor mij springen. Ik ben totaal niet zenuwachtig, maar of kijken naar anderen zo verstandig is?
Jo en Pien zijn meegegaan. Je kunt er prachtig kijken, een kop koffie drinken en winkelen in de sportshop. Ik zeg tegen Jo dat ik toch maar niet ga 'dippen'.

Ik ga de brug op en krijg een soort klim gordel aan. Ik kijk af en toen toch stiekem naar de anderen. Kandidaat nummer 7 is een stoere vent van 60 die vandaag jarig is. Hij loopt in een apenpak een heeft vanmorgen van zijn vrienden de jump cadeau gekregen. Hij wordt steeds stiller en witter. Als hij ingesnoerd en wel op het plateau staat begint hij te beven als een rietje en roept dat hij niet wil, niet durft en zich aan niemand meer hoeft te bewijzen op zijn leeftijd. Langzaam krijg ik nu ook zweethanden en vraag me af of mij dit dadelijk ook overkomt dat ik niet meer durf. Neeeeee...kom op Jackie rustig ademhalen. Niks aan de hand. Er is hier in 25 jaar nog nooit een ongeluk gebeurd en er zijn hier al bijna een miljoen sprongen gemaakt.
De jongen die de springers vastmaakt krijgt de 'aap' uiteindelijk toch zover dat hij springt. Ik zie hem niet maar hoor hem wel krijsen onder de brug. Pffffff....
Ik ben aan de beurt. Ik laat het allemaal over me heen komen. Als mijn enkels zijn ingesnoerd vraagt de jongen of ik een waterdip wil. Ik stem toe, want ja.. Dit ga ik NOOIT meer doen! Met het elastiek eraan hups ik het plateautje op. Ik kijk recht vooruit en even, heel even naar beneden. Het is 43 meter!
Het advies is te duiken met je armen wijd en dan de handen naar beneden. En dan...3-2-1 GO! Ik schreeuw niet eens...ik ben sprakeloos. Pas na mijn waterdip besef ik dat ik HET gedaan heb. Dan komt de ontlading. De schreeuw, de vuisten en de duimen omhoog. Ik vond het geweldig!

Jo gaat vanmiddag......
In een rubberbootje tussen twee rotswanden door, waarin een kolkende watermassa naar beneden dondert..ze noemen het RAFTEN. En nee...ook ik ben niet levensmoe!
Kwart over één ben ik bij de shop waar we een korte briefing krijgen en vervolgens met een rammelend busje naar de "base camp" worden gebracht.
Daar krijgen we allemaal een wetsuit en schoenen uitgereikt. Aantrekken en weer naar buiten, de volgende ronde, wetsuit jas, helm en reddingsvest.
Het is een geoliede machine van 8 mensen die je alles aanreiken in de juiste maat. Een klein half uurtje later zijn 15 rafters hun outfit gehesen en worden weer in hetzelfde busje gepropt. Letterlijk...want er moet nu ook 5 man van de crew mee. Plus alle benodigdheden. Achter het busje de trailer met 3 opblaasboten en een kajak.
45 min omhoog rijden op een gravel road bergweggetje.Ik dacht dat onze camper een rammelbak was..maar het kan dus nog erger :)
Prachtige uitzichten vanuit de bus; op de Southern Alps, Queenstown en de valleien waar een deel van "The Lord of the Rings" is opgenomen. (Alleen om de entourage toch maar eens de films gaan kijken)
"Chief" (Maori van 60+ met lange grijs-zwarte haren en een chabby muts (buiten is het 25graden!)) praat de rit vol met wetenswaardigheden en moppen in moeilijk verstaanbaar Maori engels.
Eenmaal boven kan het echte avontuur eindelijk beginnen.
Uitleg over materiaal en wat wel en absoluut niet te doen.. Voor de derde keer word gevraagd of iedereen kan zwemmen...ja.. Nu wordt me ook duidelijk waarom de kajak mee gaat; als bezemboot. Om mensen die uit de boot kukelen en de eventueel verloren peddels op de vissen.
Ik kom terecht in boot met twee Duitsers en stel uit Singapore. Eerst beetje peddelen en al snel komt de eerste 'rapid' (versnelling) leuk maar niet spectaculair.
Niet veel later knallen we in een rapid boven op een rots waardoor we vast zitten. Met z'n allen aan de ene en vervolgens aan de andere kant hangen, peddelen, duwen en hoppen..Yes,los en weer verder.
In totaal 6 rapids erg gaaf allemaal, maar de laatste het meest.. De gids heeft het elke keer over DE tunnel en we moeten verschillende handelingen oefenen. In de lange tunnel waarbij we op de bodem van de boot moeten zitten gebeurt weinig... Aan het einde des te meer: een donderende en kolkende watermassa spuit het rubberbootje uit de tunnel waarbij drie van de vijf bootgangers worden gelanceerd. Inclusief mijzelf.... YIHAA! Dat maakt het hele raftavontuur tot een geweldig einde!


In de tijd dat Jo raften is gaat Jackie met Pien de stad in. Lekker een beetje winkeltjes kijken en een heerlijk ijsje eten op een grasveld bij de haven. Het is hier echt heel erg leuk. Iedereen is relaxed en vriendelijk. Iedereen geniet hier zichtbaar.
Eind van de middag als Jo klaar is en zoeken we onze camping op in de buurt van het centrum. Dit is echt zoooooooo anders dan de DOC camping van gisteren. Hier is een warme douche ( wel een leuke) maar we staan hutje mutje op elkaar, het uitzicht is de camper van de buren en op de koop toe is er achter de heg een of andere buurtbabbel gaande.
We borrelen er de rest van de avond lekker op los met heerlijke vers gerookte zalm op toast en wat tapende, ondertussen spelen we een potje Yatzee.