Mt Cook

Zondag 10 november 2013
Dag 19

Waar we al een beetje bang voor waren gisteravond...om 04:30 uur vannacht hebben we nog geen oog dichtgedaan. We staan echt verkeerd zo midden op het veld met niemand om ons heen. Waarom er niemand naast ons staat komen we op dat moment achter. :-(
Met steeds kortere tussenpozen slaat de wind zo wild om de camper heen dat we het gevoel hebben dat we ieder moment omgeblazen kunnen worden. In de camper lijkt het alsof King Kong ons vast heeft en ons boos door elkaar schud.
Aangezien onze ervaring met 'Jan de wind' niet de beste is, besluiten we de camper te verplaatsen. Het is hier 's nachts aarde donker en muis stil. Dus...daar gaan we midden in de nacht met het schaamrood op de kaken in onze diesel de camping over op zoek naar een beschut plekje. We parkeren uiteindelijk tegen de rotswand, achter het toiletgebouw. Later blijkt dat we op de rotonde aan het einde van de camping staan. Zo niet waterpas hebben we nog nergens gestaan, maar dat kan ons nu even niet schelen. Jan krijgt ons niet meer in zijn greep. We vallen als een blok in slaap.

Als we het zover hebben rijden we naar het centrum, dat zo klein is dat het geen naam mag hebben. Ze hebben niet eens een supermarkt, daar moet je even 55 km enkele reis voor afleggen!
Het zou vandaag de hele dag regenen, maar dat valt mee. De regen lijkt niet goed te weten wat ze wil. Het is jasje aan, jasje uit weer.
We eten een hapje bij Hotel The Hermitage uitzicht op de Mt Cook die zich verscholen houdt in de wolken. Na de lunch besluiten we toch nog een wandeling van 1 uurtje te maken. We gokken erop dat het droog blijft, de zon staat hoog aan de hemel, al waai je wel bijna uit je schoenen. We parkeren naast de camping op de parkeerplaats waar we ook even onze vuile water kunnen lozen en schoon water bijvullen.
We zijn 15 minuten onderweg als het toch weer gaat regenen. We laten ons niet kennen en lopen gewoon door. Door het zonnetje drogen we bijna net zo snel op als dat we nat worden. Pien vindt het in ieder geval allemaal geen probleem. Ze valt heerlijk in slaap terwijl de regendruppels haar wangen laten glimmen en de wind over haar gezichtje blaast. Als we terug komen slaapt ze nog steeds. We leggen haar met de rugdrager als een soort slaapzak om haar heen op bed.
Wij zoeken onder het genot van een biertje vast wandeltochten uit voor in Doubtfull Sound terwijl de wind zich weer langzaam meester maakt over ons.

Als Pien de slaap uit heeft gaan we nog even naar het visiter centre pvan DOC. Dat is hier vlakbij. DOC is goed georganiseerd. Gaaf om te zien hoe ze toeristen het land/gebied laten beleven. Hier bij Mt Cook is het een mini museum met allerlei bezienswaardigheden en informatie over bergbeklimmen en de Mt Cook. Het is verdeeld over twee verdiepingen en ziet er allemaal heel erg verzorgt uit. Na ruim een uur gaan we met wat informatie weer richting de camping om te koken. Voor de zekerheid parkeren we weer op de rotonde om te voorkomen dat we vannacht opnieuw in actie moeten komen. We smikkelen weer lekker van ons eigen gefabriceerde maaltje. Het zal vanavond niet laat worden voordat het donker is in huize Te Brake/van Dulmen. Morgen vroeg opstaan voor een wandeling van 3 uur en dan richting Wanaka.

De wind is inmiddels gaan liggen!